الأدب

... ' عناقيد عنب متفرطه ' ...

كتب في : الاثنين 16 سبتمبر 2024 - 3:13 مساءً بقلم : الشاعر إبراهيم رضوان

 

كان المطر .. فى اليوم ده زايد .. إنما

كان الدفا فى عنيكى قارب من خزف .. بيشدنى

واللحن فيكى بينعزف ..

ويردنى .. لشطوط صبا

يا طيبه .. يا ام الرموش المركبه

أنا شطى عايزك .. فين قزايزك تِتْملَّى

يا ( فِتْنَه ) .. حتى فى الصلا

يا ام النهود الزلزله

شفتك .. شرخ فى القلب صوت الصهلله

يا مهرة الحب اللى ماشيه فى نن عينى..

زملينى .. بصدرك المبدور كناريا .. وانطقى

لو شوفتى رجلى تقيله ..

فوق جسر العواطف .. بَطئَّى

وان شوفتى دقة قلبى .. زايده عن اللزوم..

ضُمينى فوق صدرك دقيقه ..

بالقميص الفزدقى

يا بحة العصفوره .. لو غنت زياده عن اللزوم

يا ( رخة ) المطر اللى جاى قبل الشتا

عناقيد عنب متفرطه

رمان بينده للفتى المدقوق ..

على صلبان وجع ..

من 300 مليون خريف

لبلابه طعم الدم .. حاضنه فى الرصيف

أنا بارتجف .. لو رمش عينك مسنى

يا ام القلوب الألف .. من مليون ربيع بتحسنى

قومى استخبى ف جيبى .. من سيف الطغاه

إصحى وصلى معايا .. فى آخر صلاه

واتدارى فى عروة قميصى ..

جوه قلبى اتشرنقى

يا مهرة الحب اللى ماشيه ف نن عينى

زملينى .. بصدرك المبدور كناريا .. وانطقى

واتفرقى .. على كل أعضائى اللى تعبت م التعب

إحكيلى عن كل اللى ضاع .. واللى اتنهب..

ويا الصحابه المؤمنين .. أو جوه حضن أبو لهب

ويا الرماد المطفى .. أو ويا الدهب .. يا قرنفله

أنا شطى عايزك .. فين قزايزك تِتْمَلَّى

وتفيض علىّ .. حليب حبيب

تصبح عشان .. روحى طبيب

إصحى يا ( جوز الطيب ) ..

يا أرض الضىّ .. إصحى واشربى

يا مَيّه حاضنه مركبى .. إصحى بقى

ضمينى تانى .. سلكينى من حبال المشنقه

واستنى منى رعشتين

رعشه فى لحظة ما المسك

والتانيه ساعة ما احبسك ..

جوايا قبل الإنصهار

يا ام المنار جوايا .. شعلل بصتى

يا ام النهار .. ينادينى ساعة قصتى ..

وصراخى تحت المقصله

يا ( فتنه ) .. حتى فى الصلا

يا شرشبات سجاده .. حاضنه ألف روح

مجروح .. ومش قادر أبوح

ولا حتى قادر ع الدخول

نزلت دموعى سيول .. على طرف القميص

سيبتك وكان الليل جليس

قاللى : بلاش .. تتعب عنيها بالقلق

قاللى : ماهش عايزه ( غويشه ) .. ولا ( حلق )

قاللى : صارحها بالظنون ..

قبل السحاب مايبان .. ويتنهد مطر

قاللى : القمر .. صعبان عليه ..

نومك على شوك الشقا

يا ميّه حاضنه مركبى .. إصحى بقى

واستنى قلبى .. ان دق بابك .. إفتحى

وبلاش لنسمه غريبه تانى تسمحى

وان كونتى زهره ..

إزرعيكى عشانى فى كل الخلا

يا ام النهود الزلزله

والكف شف على السواقى .. قبل ما تولد مياه

وأقولها آه .. تقوليها آه

إصحى .. وصلى معايا فى آخر صلاه

واتوضى منى .. وسيبى طيرك فى الفلا

شفتك .. شرخ فى القلب صوت الصهلله

وجريت عليكى .. حصان عفى

يا جايّه لىّ تحت رعشات المطر

علشان معايا تصيّفى

وبتنطفى .. كل الزراير ..

قبل ما يحين الفراق

فى حضن بعض ..

وبرضه جوانا القلق والإشتياق

أرجوكى .. مش عايز أشوفك ..

ماشيه تانى مشتته

يا ( رخة ) المطر اللى جاى قبل الشتا .. يا فُلتى

قبلك دراع الغدر .. كَسر قُلتى

وكسرنى .. من قبل السبق

واللى عرج جنبى .. أخد كل النبق

يا حبيبتى .. يا أجمل نبأ

ما تغربيش .. وتشرقى

يا مهرة الحب اللى ماشيه فى نن عينى

زملينى بصدرك المبدور كناريا .. وانطقى

واتهجى ويايا الدخول الأبجدى

من باب ندايا قربى ..

من باب نداهم إبعدى

واتسطرى .. أجمل قصيده ع الورق

نورك برق .. غطى الجهات

يا الله ادخلينى من سكات

الصمت لو طال الدخول

يا حبيبتى أجمل من قاموس السفسطات

الله عليكى ..

وانتى نايمه بتحلمى .. وبتعشقى

لو شوفتى رجلى تقيله ..

فوق جسر العواطف .. بطئى

واستنى منى حصان يجيلك فى الميعاد

يحميكى من حيرة عنيكى بالسهاد .. ويوصلك

ما حد يقدر تانى ليله يحصلك

ولا حد يطمع لحظه فى الحسن اللى زاد

وان ضعت منك فى الزحام .. يا مُهرتى

ما تحضريش فى سهرتى

واعتبرى موت جسدى .. ميلاد

بداية الصفحة